نوع مقاله : مرور کتاب
نویسندگان
1 استادیار گروه زبان انگلیسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه دامغان، دامغان؛ ایران
2 استادیار گروه زبان انگلیسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
چکیده
در دهه‌های اخیر، در فضاهای آموزشی و پژوهشی و نیز در محافل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی شاهد انتشار حجم قابل‌توجهی از آثار درباره آموزش چندزبانه بوده‌ایم. با این وجود، بررسی این موضوع نشان می‌دهد که توجه ناچیز به این موضوع در خصوص بافت ایران در پژوهش‌های داخلی و بین‌المللی سبب شده تا شرایط جامعه ایران را از دیگر جوامع متفاوت سازد. این در حالی است که ایران با جمعیتی حدود 80 میلیون نفر دربرگیرنده مردمانی با پیشینه‌های متنوع فرهنگی و قومی و تنوع زبانی چشمگیری (حدود 70 زبان) می‌باشد که در این بین حضور پویای برخی زبانهای اقلیت شاخصی چون آذری، کردی و عربی پررنگ است. با وجود این جمعیت‌های زبانی، زبان فارسی به نحوی فزاینده به عنوان زبان رسمی در بسیاری از حوزه‌ها هم‌چون آموزش، دولت و رسانه کاربرد دارد. امیر کلان، نویسنده کتاب چه کسی از آموزش زبان مادری می‌هراسد؟ بر آن بوده است تا با نگاهی ویژه به حوزه آموزش، به اهمیت توجه به آموزش چندزبانه مبتنی بر زبان مادری بپردازد و در این بین از دیدگاههای پژوهشگران برجسته بین‌المللی در این حوزه بهره گیرد؛ دیدگاههایی که می‌تواند در جامعه چندفرهنگی، چندزبانه و چندقومی ایران موضوعیت داشته باشد. این کتاب علاوه بر چهار گفتگو با چهار پژوهشگر شاخص و شناخته‌شده در عرصه جهانی که در چهار فصل گرد آمده، دربرگیرنده فصل نتیجه‌گیری به قلم کلان و نیز موخره‌ای به قلم زبان‌شناسی ایرانی-کانادایی است.
کلیدواژه‌ها
)