Document Type : Plenary Speech

Author

• Henry G. Widdowson

University of Vienna

Abstract

The basic assumption in applied linguistics is that the expert disciplinary study of linguistics can yield insights which can be applied to an understanding of how language is actually experienced, and so provide a principled basis for intervention by proposing ways of resolving the problems that people’s experience in using and learning language gives rise to. But the validity of this assumption depends on how is expertise in linguistics to be defined, and how far, as it has been conventionally practiced, can it claim to account for the reality of how individuals experience language? What, for example, does it tell us, and not tell us, about how users and learners think and feel about their own and other peoples’ language, and what effect their attitude has on their using and learning? These are crucial questions about the scope of linguistics and its applied linguistic relevance since they have an immediate and urgent bearing on the problematic issues that applied linguistics would claim to address of how communication is enacted across different lingua-cultural and ideological borders in a globalized world. Since this global communication is predominantly mediated by the expedient use of English as a lingua franca, it raises the applied linguistic question that this talk will be centrally concerned with of what pedagogic implications this has for how English is conventionally taught as a foreign language subject.

Keywords

• Applied Linguistics
• English as Lingua Franca
• Communal competence
• Creativity
• Capability

Main Subjects

• 1. Applied Linguistics (Language Teaching and Learning)

Article Title [Persian]

تخصص زبانشناختی و تجربۀ زبانی: ماهیت زبانشناسی کاربردی و آموزش زبان

Abstract [Persian]

اساس زبان­شناسی کاربردی بر این فرض استوار است که مطالعات تخصصی در این رشته می­تواند به رهیافت­هایی منجر شود که بواسطۀ آنها بتوان درک صحیحی از چگونگی کارکرد زبان در تجربه­های واقعی کاربرد آن به دست آورد تا بد­ین­وسیله بتوان به مبنایی اصولی دست یافت تا از راه مداخلۀ علمی در زمینۀ حل مسائل مترتّب در کوران تجربۀ استفاده از زبان و یا فراگیری آن ارائۀ طریق نمود. لکن اعتبار این فرض وابسته به اینست که اوّلاً تخصص در زبان­شناسی را چگونه تعریف می­کنیم و ثانیاً علم زبان­شناسی بر اساس کارکرد متعارف خود تا چه حدی قادر است حقایق مربوط به چند­و­چون تجربۀ زبانی را توضیح دهد. به­عنوان مثال در مورد نگرش و احساس فراگیران زبان در قبال زبان خودشان و زبان دیگران و نیز تأثیر این نگرش بر یادگیری و کاربرد زبان، زبانشناسی کاربردی چه تحفه­ای برای عرضه دارد. اینها پرسش­های مهمی هستند که به حدود قلمرو علم زبانشناسی و ارتباط آن با زبانشناسی کاربردی مربوط می­شوند؛ چراکه تمامی این موارد ارتباط مستقیم و تنگاتنگی بامسائل مشکل­ساز در زمینۀ نحوۀ ایجاد ارتباط در ورای مرزهای فرهنگی-زبانی و اعتقادی در دنیای جهانی سازی شدۀ امروزی دارند که زبانشناسی کاربردی به نوعی داعیۀ پرداختن به آنها را دارد. این واقعیت که ارتباطات جهانی بطور غالب حاصل استفادۀ بجا از انگلیسی به عنوان زبان مشترک جهانی است، این سؤال را در حوزۀ زبانشناسی کاربردی مطرح می­سازد که پیامدهای آموزشی این پدیده در رابطه با شیوۀ رایج آموزش انگلیسی به عنوان زبان خارجی چیست؟

Keywords [Persian]

• انگلیسی به عنوان زبان مشترک
• توانش ارتباط دهی
• خلاقیت
• توانمندی
• زبانشناسی کاربردی