Document Type : Interview

Author

• Shirzad Tayefi

Associate professor of Persian Literature, Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Foreign Languages, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

Abstract

Many experts believe that there are differences between female and male language (speech) and writing. In this article female and male language (speech) in novels, Shabhaye Tehran (Nights of Tehran) written by GhazalehAlizadeh and AzadaraneBayal (Mourners of Bayal) written by Gholam Hossein Saedi, have been compared according to Sociolinguistic Theories until the level of author's gender affecting on story language and dimension of author's success to create a proportional language to consubstantial and dissimilar characters is evaluated. For this purpose,female and male language (speech)in grammar was studied according to the below varies; words such as curse words, oath words, color words, and sentences, including modifiers and verifiers. Findings determine that the language has been affected by the author's gender and stereotypes of female language have been repeated with more frequency in these works. Furthermore, according to the mentioned modifiers, it was found that authors could create a proportional language with characters in many ways. In some cases,there is not a proportionality between language and gender,especially in a female character, mostly due to author's spirits and his witting that he has wanted to display women paranormal against the domination of patriarchal society.    

Keywords

• GholamHossein Saedi
• GhazalehAlizadeh
• Shabhaye Tehran (Nights ofTehran)
• AzadaraneBayal (Mourners of Bayal)
• Language (Speech)
• Gender

20.1001.1.2383591.2021.9.1.13.4

Main Subjects

• 3. Applied Literature

Article Title [Persian]

پژوهشی در زبان و جنسیت در رمان‌های «شب‌های تهران» و «عزاداران بیل»

Author [Persian]

• دکتر شیرزاد طایفی

دانشیار گروه ربان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی، دانشگاه علّامه طباطبائی، تهران، ایران

Abstract [Persian]

بسیاری از صاحب­نظران معتقدند میان زبان و نوشتار زنان و زبان و نوشتار مردان، تفاوت وجود دارد. در این مقاله زبان زنانه و مردانه در رمان «شب‏های تهران» نوشتة غزاله علیزاده و «عزاداران بیل» نوشتۀ غلامحسین ساعدی بر اساس نظریه­های زبان­شناسان اجتماعی از منظر دستور زبان مقایسه شده است تا میزان تأثیر جنسیت نویسنده بر زبان داستان و میزان موفقیت نویسنده در ایجاد زبانی متناسب با جنسیت شخصیت­های هم­جنس و غیرهم­جنس­، ارزیابی شود. برای این منظور، زبان زنانه و مردانه در حیطۀ دستور زبان بر اساس متغیرهای زیر مورد بررسی قرار گرفت؛ واژگان از قبیل: دش­واژه­ها، سوگندواژه­ها، رنگ­واژه­ها و جملات از قبیل: تعدیل­کننده­ها و تصدیق­گرها. یافته­ها نشان می­دهد، زبان شخصیت­ها تحت تأثیر جنسیت نویسندگان قرار دارد و کلیشه­های زبان زنانه در این آثار با بسامد بیش­تری تکرار شده است. هم­چنین بر اساس متغیرهای فوق مشخص شد، نویسندگان از بسیاری جهات توانسته­اند زبانی متناسب با جنسیت شخصیت­ها ایجاد کند. در پاره­ای ­موارد که تناسبی بین زبان و جنسیت، به­ویژه در شخصیت­های زن دیده نمی­شود، بیشتر به دلیل روحیات نویسنده و تعمد اوست که خواسته زنان را در برابر سلطه­گری جامعة مردسالار حاکم فراهنجار نشان دهد.

Keywords [Persian]

• غلامحسین ساعدی
• غزاله علیزاده
• «شب‌های تهران»
• «عزاداران بیل»
• زبان
• جنسیت